“Κάποτε θα ΄ρθει η νύχτα. Αυτό σκεφτόμασταν. Θα έρθει η νύχτα και θα μπορέσουμε να αναπαυτούμε. Τώρα πρέπει να διασχίσουμε τη μέρα, να τη διασχίσουμε όπως όπως για να γλιτώσουμε απ' τη ζέστη και τον ήλιο. Μετά θα σταματήσουμε. Μετά. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε προς το παρόν είναι να προσπαθούμε ξανά και ξανά να προχωράμε βιαστικά πίσω από τόσους άλλους σαν κι εμάς και μπροστά από άλλους τόσους. Αυτό είναι το θέμα...
Έτσι σκεφτόμασταν η Νατάλια κι εγώ, ίσως και ο Τανίλο, όταν πηγαίναμε στη δημοσιά της Τάλπα, μες στην πομπή' με τη λαχτάρα να φτάσουμε πρώτοι στην Παναγία, πριν της τελειώσουνε τα θαύματα....”
“Τάλπα” από τη συλλογή διηγημάτων “Ο Κάμπος στις φλόγες”, εκδ. Πατάκη. Χουάν Ρούλφο σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλου.
Ακόμα συνέρχομαι (και δεν ξέρω και αν το θέλω!)
