Ούτε ουράνιος,ούτε γήινος. Και ουράνιος και γήινος.Ούτε θνητός, ούτε αθάνατος. Και θνητός και αθάνατος.

Καταδικασμένος να τελειώσεις μόνος σου τη δική σου μορφή...

Υστερόγραφο μόνο: Εν τέλει, αιώνια επιστροφή. Ο καθείς, εφ ω ετάχθη, ο εαυτός του ανεπανόρθωτα, αναλαμπή και τα βιβλία, κι οι μουσικές, και οι άσκοπες κι άκοπες συναλλαγές, ό,τι σου μοιάζει θα σταθεί, και όλα τ' άλλα... Γάντι που παίρνει το σχήμα του χεριού που το φορά. Ωραία ζωή! Σα μαγική εικόνα, όλα έχουν το χρώμα των ματιών μας και καθόλα δίκαιη ζωή, με μια δικαιοσύνη, όμως, επουράνια. Δηλαδή, κάπως έτσι:

"Δεν σου έδωσα ούτε πρόσωπο, ούτε τόπο που να είναι δικός σου, ούτε κανένα ιδιαίτερο χάρισμα, ω Αδάμ, έτσι ώστε το πρόσωπό σου, τον τόπο και τα χαρίσματά σου να τα θελήσεις να τα κερδίσεις και να τα κατακτήσεις ο ίδιος. Η Φύση κλείνει άλλα είδη μέσα σε νόμους που εγώ θέσπισα. Αλλά εσύ, που κανένα όριο δεν περιορίζει, με την διαιτησία σου, στα χέρια της οποίας σε εμπιστεύθηκα, ορίζεις μόνος τον εαυτό σου. Σε τοποθέτησα στο κέντρο του κόσμου, για να μπορείς καλύτερα να θωρείς όσα περιέχει ο κόσμος. Δεν σε έκανα ούτε ουράνιο ούτε γήινο ούτε θνητό ούτε αθάνατο, ώστε εσύ, μόνος, ελεύθερος, σαν ένας καλός ζωγράφος ή ένας άξιος γλύπτης, να τελειώσεις μόνος σου τη δική σου μορφή".

Πίκο ντε λα Μιραντόλα, μότο στην "Άβυσσο" της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ

(κι ας μη παρηγοριόμαστε, ουδείς αθώος)