Ολοι ξέρετε την ιστορία της άλλης γυναίκας

Με μότο απόσπασμα ενός έξοχου Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέητς
"Προτού κοιμηθεί, καθείς πρέπει να πει:
"Έζησα πολλές ζωές.
Υπήρξα δούλος αλλά και πρίγκιπας.
Στα γόνατά μου κάθισαν πολλοί αγαπημένοι
κι εγώ κάθισα στα γόνατα πολλών αγαπημένων.
Ο,τι υπήρξε θα υπάρξει ξανά",

Ανν Σέξτον Και "Ερωτικά Ποιήματα", σε έκδοση από Μελάνι υπέροχη αλλά υπέροχη λέμε.
Και με Μετάφραση, Εισαγωγή και Επίμετρον, Ευτυχίας Παναγιώτου, Εξαιρετική.
Σπαράγματα απ' ό,τι πόνεσε σε πρώτη ανάγνωση,

"Έλα μπούμεραγκ, έλα και πάρε με γρήγορα!
Είμαι εύθραυστη. Κι έχεις ξοδευτεί.
Έχασα και πόνεσα αρκετά, αλλά για σένα
οφείλω να λυγίσω. Δες πώς σκύβω. Άναψα.
Τα μάτια μου είναι πράσινα, είμαι καστανή..."

"Είμαι ζωντανή τη νύχτα.
Είμαι νεκρή το πρωί,
ένα παλιό σκάφος που απόσωσε τα λάδια του,
με παγερό και χλομό σκελετό.
Κανένα θαύμα. Καμία λάμψη.
Δεν είμαι επισκευάσιμη
αλλά εσύ είσαι αγέρωχος μες στη μάχιμη στολή σου
και πρέπει να φροντίσω το ταξίδι σου.
Ήμουν πάντα παρθένα,
γριά και αξιολύπητη.
Προτού ο κόσμος υπάρξει, υπήρχα...."

Και για φινάλε,

"Ξανά και ξανά και ξανά

Το είπες πως ο θυμός αυτός θα επέστρεφε
όπως ακριβώς αυτή η αγάπη.

Έχω μια όψη μαύρη που δεν
μ' αρέσει. Μια μάσκα είναι που την προβάρω.
Αποδημώ προς το μέρος της κι ο βάτραχός της
κάθεται στα χείλη μου αφοδεύοντας.
Είναι γέρος. Είναι κι άπορος.
Προσπάθησα να τον κρατήσω σε δίαιτα.
Δεν του δίνω κανένα καταπραυντικό.

Υπάρχει μια καλή όψη που φορώ
σαν θρόμβο αίματος. Τον
έραψα πάνω στ' αριστερό μου στήθος.
Τον έκανα λειτούργημα.
Ο πόθος ρίζωσε μέσα μου
και τοποθέτησα εσένα και
το παιδί σου στόμιό του για γάλα.

Ω! Είναι φόνισσα η μαυρίλα
και το στόμιο ξεχειλίζει γάλα
και ολες οι μηχανές δουλεύουν ρολόι
και θα σε φιλήσω όταν
κόψω κομματάκια- κομματάκια
μια ντουζίνα νέους άντρες
και θα πεθάνεις κι εσύ μια στάλα
ξανά και ξανά".

ΥΓ. Ασχετο, εκείνη πέθανε. Ε μα φαρμακωνόμαστε, φαρμακώνοντας τους.
Ασε που σήμερα πέθανε κι ένας ποιητής. Αλλον φοβόμαστε, τον πρόσεχε, αλλά συμβαίνει εκείνο το σύνηθες στη ζωή, ακριβώς εκείνο που δεν το έχουμε προβλέψει!
Ποτέ δεν γίνεται ό,τι φοβόμαστε!
Και ό,τι γίνεται, δεν το είχε βάλει ο νους μας πρώτα.
Ζωή απίστευτη! Κι εμείς με πενταετή προγράμματα και πλάνα και σχέδια και... πλάκα έχουμε, στ' αλήθεια, πολλή μεγάλη πλάκα!
Μονάχα ο θάνατος εντέλει ίσως και να μπορεί να μας διδάξει τη ζωή και την αγάπη. Αν είμαστε, αιώνιοι (έτσι με όλο μας το σώμα) τότε... Αλήθεια, τι θα γινότανε τότε;

ΥΓ2. Και τελικά είναι αλήθεια.
Ανδρέας Παγουλάτος (1946- 2010), έτσι ακριβώς γράφει η σελίδα του ΕΚΕΒΙ (και έτσι είθισται να γράφουν, όταν κάποιος ολοκληρώσει τον κύκλο),
Βιογραφικό
Ο ποιητής, θεωρητικός του κινηματογράφου και δοκιμιογράφος, Αντρέας Παγουλάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946(;). Από το 1970 έως το 1988, στο Παρίσι, συμμετείχε ενεργά στη γέννηση και την εξέλιξη του ποιητικού γλωσσοκεντρικού κινήματος. Τα βιβλία ποίησής του, "Επίμαχα" (1973), "Κορμί κείμενο" (1975) και ποιήματά του, που δημοσιεύτηκαν σε γνωστά περιοδικά (Change, Perimetres, N.R.S., Change International, Les Temps Modernes, κ.ά.), θεωρούνται από τα πρώτα γλωσσοκεντρικά κείμενα. Το 1973 ίδρυσε το περιοδικό "Χνάρι" (πρώτη περίοδος 1973-1976) για ν' ακολουθουθήσουν τα "Χνάρια" το 1985, που συνδιηύθυνε με τον ζωγράφο Γιώργο Λαζόγκα. Υπήρξε για πολλά χρόνια υπεύθυνος του τομέα ποίησης στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα. Διηύθυνε μαζί με το Νάνο Βαλαωρίτη το περιοδικό "Συντέλεια" (εκδ. Εξάντας), και στη συνέχεια τη "Νέα Συντέλεια" (εκδ. 'Αγκυρα). Δημοσίευσε δοκίμιά του σε περιοδικά και εφημερίδες και σε ειδικές εκδόσεις των Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Δράμας και του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών (στο πλαίσιο, ιδιαίτερα, των εκδηλώσεων "Κινηματογράφος και πραγματικότητα", τις οποίες εγκαινίασε μαζί με τον Β. Σπηλιόπουλο πριν από 18 χρόνια). Εργάστηκε στις βασικές ομάδες των εκπομπών: "Χρώματα" (ΕΤ1), "Ψηφιδωτό" (ΕΤ2), "Νέες εικόνες", "Η τέχνη της φωτογραφίας", ως ερευνητής - σεναριογράφος. Πάνω στην (ή με) την ποίησή του έγιναν ταινίες (Καπλανίδης, Πλαϊτάκης κ.α.) και βιντεο-ποιήματα (Σαντοριναίος). Παρουσίασε στο Centre Georges Pompidou ποιητικά του δρώμενα καθώς και μια επιλογή ελληνικών ντοκιμαντέρ (Ελληνικός Πολιτιστικός Μήνας, 1981). Διοργάνωσε στη Γαλλία, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Κύπρο, ποιητικές και άλλες εκδηλώσεις, και εκπροσώπησε την ελληνική ποίηση στο εξωτερικό, στις συναντήσεις Διεθνές Φεστιβάλ Καινούργιας Ποίησης (Παρίσι, 1983), Διεθνείς Συναντήσεις Ποίησης (Cogolin, 1985), Polyphonix (Παρίσι, 1986) και Φωνές της Μεσογείου (Lodeve, 2005). Ποίησή του μελοποίησαν οι συνθέτες Θωμάς Σλιώμης, Χάρης Ξανθουδάκης, Πάρις Παρασχόπουλος, Ηλίας Βαμβακούσης. Έχει εκδώσει, εν όλω, τις ποιητικές συλλογές: "Όργια και εμπόδια" (Εξάντας), "Προς, Στοιχειώσεις, "Πόροι" (Μαραθιά), "Επίμαχα, "Κορμί κείμενο" (β' έκδοση, Μαραθιά) και "Πέραμα" (Μανδραγόρας).
Πέθανε τον Μάρτιο του 2010 από οξύ εγκεφαλικό.

Εργογραφία

Πρόσφατες εκδόσεις (πηγή: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ):

Cinema em Transe: Βραζιλιάνικος κινηματογράφος. Θεσσαλονίκη, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, 2006. Σελ.: 95.

Πέραμα. Αθήνα, Μανδραγόρας, 2006. Σελ.: 46.
ISBN: 960-7528-67-0, ISBN-13: 978-960-7528-67-4

Σε ξένο τόπο. Αθήνα, Αιγόκερως, 2006. Σελ.: 107.
ISBN: 960-322-266-6, ISBN-13: 978-960-322-266-8

Lazongas Α4. Αθήνα, Άγκυρα, 2005. Σελ.: 336.
ISBN: 960-422-347-Χ, ISBN-13: 978-960-422-347-3

Νάνος Βαλαωρίτης. Αθήνα, Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών, 1999. Σελ.: 74.
ISBN: 960-7498-06-2, ISBN-13: 978-960-7498-06-9

Προς. Στοιχειώσεις. Πόροι.. Αθήνα, Μαραθιά, 1996. Σελ.: 93.
ISBN: 960-511-001-6, ISBN-13: 978-960-511-001-7

Όργια και εμπόδια. Αθήνα, Εξάντας, 1991. Σελ.: 60.
ISBN: 960-256-079-7, ISBN-13: 978-960-256-079-2

Μεταφράσεις

Πρόσφατες μεταφράσεις (πηγή: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ):

Pessoa, Fernando. Ωδές και ποιήματα. Ποιήματα. Αθήνα, Άγκυρα, 2004. Σελ.: 94.