«ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ BROKEBACK MOUNTAIN» της Αννυ Πρου
«Η άγρια φύση – μαβιά συντρίμμια βουνών, αειθαλείς χορταριασμένες πεδιάδες, πέτρες σκορπισμένες σαν ερειπωμένες πόλεις, ο διάπυρος ουρανός που αναδιπλώνεται- φέρνει ένα ρίγος μεταφυσικό. Είναι σαν μια μπάσα νότα, που δεν την ακούς μα την αισθάνεσαι, είναι σαν μια νυχιά στα σωθικά».
Σαν μια νυχιά στα σωθικά… Αυτό είναι οι ιστορίες της Αννυ Πρου. Που την αντιληφθήκαμε όταν ένα από τα διηγήματά της έγινε ταινία. «Το μυστικό του Brokeback Mountan» που βαφτίζει και όλη τη συλλογή που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον «Καστανιώτη». Σε μετάφραση, μάλιστα, του συγγραφέα Αυγούστου Κορτώ.
Από τον «Καστανιώτη», όμως, έχει κυκλοφορήσει κι άλλο ένα της μυθιστόρημα. «Εγκλήματα με ακορντεόν» ο τίτλος του, το 1998. Και «Καρτ ποστάλ» ο τίτλος του καινούργιου μυθιστορήματος, που κυκλοφορεί προσεχώς.
Στην συλλογή με τα διηγήματα «Το μυστικό του Brokeback Mountan», όλα περιστρέφονται γύρω από το σκληρό και καθοριστικό σαν πεπρωμένο τοπίο του Γουαιόμινγκ. Με μότο «Τι να την κάνεις την πραγματικότητα εδώ πέρα…» (αποσυρθείς κτηνοτρόφος του Γουαιόμινγκ), η συγγραφέας ορίζει τα ανθρωπογεωγραφικά όρια μιας περιοχής όπου η φύση αποκτά θεικές διαστάσεις:
«Καμιά παλιά σφαγή, καμιά σκληρότητα, κανένα ατύχημα ή φόνος που συνέβη στα μικρά ράντσα ή στ’ απομονωμένα σταυροδρόμια με τους άπορους πληθυσμούς των τριών και των δεκαεφτά χρόνων, ή σε αστόχαστα τροχόσπιτα μεταλλωρύχων, τίποτα δεν καθυστερεί την πλημμυρίδα του πρωινού φωτός>.
Εξάλλου όλοι γνωρίζουν πως τα «ενθύμια θανάτου, είναι εφήμερα»: «Αλλοι πολιτισμοί κατασκηνώσαν κάποτε για λίγο κι εξαφανίστηκαν. Μονάχα η γη κι ο ουρανός έχουνε σημασία. Μονάχα η ατέλειωτα επαναλαμβανόμενη πλημμύρα της αυγής. Αρχίζεις να καταλαβαίνεις πως ο Θεός δεν μας χρωστά τίποτα παραπάνω».
Στα έντεκα διηγήματα του βιβλίου αξιολάτρευτοι, αξιοθρήνητοι άνθρωποι. Γενναίοι και μοιραίοι στο έλεος μιας άγριας κι ατίθασης φύσης, που «ρημαγμένοι από τη ζωή, επιμένουν να ελπίζουν».
Να ερωτεύονται για πάντα όπως δυο διψασμένες μοναχικές ψυχές μονάχα μπορεί να ερωτεύονται, με έναν έρωτα «που δεν χωρά στα ανθρώπινα μέτρα» στο ομώνυμο διήγημα («Το μυστικό του Brokeback Mountain»).
Να επιστρέφουν αενάως σε ό,τι κάποτε και για πάντα τους σημάδεψε και τους έγδαρε, όπως ο ογδοντάχρονος Μίρο στο «Μισογδαρμένο βόδι».
Να τσαλακώνονται κι όμως εκεί να επιμένουν στο όνειρο του Ροντέο, όπως ο Ντάιμοντ στη «Λάσπη στον πάτο».
Να πηγαινοέρχονται αναλόγως τους καιρούς, όπως ο Λίλαντ στην «Προυπηρεσία».
Να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να πιστέψουν απιθανότητες, όπως ο γερο- Γκράις στο «Μοβόρικο άλογο».
Να αντέχουνε τα χειρότερα όπως ο Ρας και ο Χορμ Τίνσλει στο διήγημα «Οι άνθρωποι στην κόλαση θέλουνε μόνο ένα νεράκι».
Να ερωτεύονται ένα… τρακτέρ και να προσμένουν αχόρταγα «πότε θα ερχόταν κάποιος να τους πάρει» όπως η Όταλιν στην «Χορταριασμένη άκρη του κόσμου».
Να φοράνε σπιρούνια με γαλαξίες και δαιμονικές ιδιότητες, όπως η Ινέζ Μάντιμαν και η κυρία Φριζ στο διήγημα «Ζευγάρι σπιρούνια».
Να ζουν και να πεθαίνουν δίχως να καταλάβουνε το γιατί, όπως η Τζοάνα, ο Ορνέλας κι ο Ελκ στο «Μια μοναχική ακτή».
Να άγονται και να φέρονται σαν το φύλο στον άνεμο και σαν τον Σάι στους «Κυβερνήτες του Γουάιομινγκ».
Να φτάνουν στα άκρα, όπως ο Κρουμ ο ραντσέρης στα «88 χιλιόμετρα απ’ το πλησιέστερο βενζινάδικο».
Διότι στις ερημιές του Γουαιόμινγκ «με υλικά την έσωθεν κι έξωθεν ερημία», ο Θεός είναι φύση και τα όρια της ζωής και της ψυχής σου ανεξέλεγκτα.
Η Αννυ Πρου έρχεται, λοιπόν, και τις κεντά αυτές τις ψυχές, δίνοντας φως και σκιές και στις πιο μύχιες αποχρώσεις. Οσο για τα βουνά και τις ερημιές, τις στοιχειώνει. Διότι ζώντας σ’ αυτά τα βουνά, βιώνοντας αυτές τις ερημιές, δεν γίνεται παρά να σου συμβαίνει ό,τι στους ήρωες της Πρου συμβαίνει: Ν’ ακροβατούν για μια ζωή επιτυχώς ή ανεπιτυχώς (καμία μα καμία σημασία δεν έχει) στο χείλος του γκρεμού.
Έντεκα ιστορίες που τις διαβάζει κανείς με όλες του τις αισθήσεις.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ:
Η Αννυ Ε. Πρου γεννήθηκε το 1935 στο Νόργουιτς του Κονέκτικατ.
Μέχρι τα σαράντα πέντε της εργάστηκε ως δημοσιογράφος, γράφοντας παράλληλα ιστορίες σε περιοδικά για ψάρεμα και κυνήγι.
Το 1992 δημοσίευσε το μυθιστόρημα «Postcards», και γίνεται η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το βραβείο Φώκνερ.
Στο επόμενο μυθιστόρημά της, τα «Ναυτιλιακά Νέα» (μτφρ. Μάριος Βερέττας, Εκδόσεις Πατάκη 2002) απονέμονται το Βραβείο Πούλιτζερ και το National Book Award.
Ακολουθούν τα «Εγκλήματα με ακορντεόν» (μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο, Εκδ. Καστανιώτη 1998).
«Το μυστικό του Brokeback Mountain» (εκ των οποίων το ομώνυμο διήγημα κερδίζει το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος δημοσιευμένο σε περιοδικό Τύπο),
το μυθιστόρημα «Ο Ασσος στο Μανίκι»
και η συλλογή διηγημάτων «Σκληρή Βρωμιά: Ιστορίες του Γουαιόμινγκ Νο 2».
Το μυθιστόρημα «Καρτ ποστάλ» που κυκλοφορεί από τον «Καστανιώτη» εντός των ημερών.
«ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ BROKEBACK MOUNTAIN» της Αννυ Πρου, Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ, Εκδ. «Καστανιώτη».
Με δυσκόλεψες alef μου. Όχι μουσικά. Καθόλου. Με ζόρισες. Όσο ζορίστικα με την ταινία. Και μ' αυτό το μετέωρο: "Jack, i swear...".
Moha
Η μουσική του Gustavo Santaolalla που υπογράμμισε βλέμματα και σιωπές
Και η Emilou Haris τραγουδάει για μια αγάπη που δεν θα μεγαλώσει...
Α love that will never grow old
Και αυτό:
