Της «Εαρινής» που τόσο καλά γνωρίζει ν’ αντιστέκεται

Πώς να της πεις όχι, ειδικά όταν έχει δίκιο! Άλλος δρόμος από την ποίηση, εδώ και χρόνια, δεν έχει απομείνει! Και ειδικά τώρα, που αισθάνεσαι με όλους τους τρόπους κι εσύ να κατρακυλάς. Αλλά η «Εαρινή Συμφωνία» που γνωρίζει καλά το πώς αντιστέκεσαι, ήρθε και μου υπενθύμισε τον τρόπο. Και σώθηκα (έστω για λίγο), με ένα ποίημα και της το αφιερώνω: στην Εαρινή και σε όλους εσάς.
Είναι λιγάκι… αιρετικό, αλλά ο καθείς και τα πάθη του, ο καθείς και το μήνυμα που επιθυμεί να στείλει.

Ein Traun

Το ήξεραν κι οι τρεις.
Αυτή, ήταν η σύντροφος του Κάφκα.
Ο Κάφκα την είχε ονειρευτεί.
Το ήξεραν κι οι τρεις.
Αυτός, ήταν φίλος του Κάφκα.
Ο Κάφκα τον είχε ονειρευτεί.
Το ήξεραν κι οι τρεις.
Εκείνη είπε στον φίλο:
Θέλω απόψε να μ’ αγαπήσεις.
Το ήξεραν κι οι τρεις.
Εκείνος της απάντησε: Αν αμαρτήσουμε,
ο Κάφκα παύει να μας ονειρεύεται.
Το ‘ξερε ένας.
Κανείς δεν είχε απομείνει στη γη.
Ο Κάφκα είπε:
Τώρα που έφυγαν κι οι δυο, έμεινα μόνος.
Θα πάψω να μ’ ονειρεύομαι.

Εννοείται Χόρχε Λουίς Μπόρχες πια, σταθερά. Από «Το σιδερένιο νόμισμα»

Και θα ‘θελα με τη σειρά μου να καλέσω ν’ αντισταθούν με ένα ποίημα:
Τον Moha - Knight
Την Ντανιέλα
Τον Κυρ Μανουήλ
Την Ρίτσα Μασούρα
Τον Μάκη Αρμένη
Την Μάουρα την Βιβλιοφάγο
Τον zero
Τον Reader’s Diggest
Την 5 pink flowers
Τον Δημοσθένη
Την ariel
Την Εύα Στάμου
Την Καφείνη
Τον bad pupil
Τον Δημήτρη Αθηνάκη
Την Ρενάτα

ΥΓ1. Και για να μη ξεχνιόμαστε όσον αφορά τα υστερόγραφα, δυο στροφές από «Το Γκόλεμ», για να μπορέσουμε να κρατηθούμε κι από κάπου:

«΄Ετσι, από φωνήεντα και σύμφωνα φτιαγμένο,
κάπου θα υπάρχει ένα φοβερό Όνομα που περιέχει
το νόημα του Θεού και η Παντοδυναμία το έχει
μέσα σε συλλαβές και γράμματα κρυμμένο.

Οι γενεές το έχουν σήμερα λησμονήσει.
Μόνο ο Αδάμ και τ’ άστρα το γνωρίζαν
Μέσα στον Κήπο. Η οξείδωση της αμαρτίας
(λένε οι καββαλιστές) το έχουν πια σβήσει»….

Κι ας ψάξει ο καθένας μας, να βρει το δικό του! Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ.

ΥΓ2. Και του Librofilo, λοιπόν, αφιερωμένο, που μοιραζόμαστε πάθος για Μπόρχες. Ε αφού είναι και το αγαπημένο του! Και το δικό μου, όμως! Πολύ!