"Θα ήθελα να θυμούνται όταν με σκέπτονται δυο πράγματα: πως δεν μου άρεσαν ποτέ τα παιχνίδια με σημαδεμένα χαρτιά, ή η μπλόφα του πόκερ. Και πως δεν δίστασα ποτέ να λερώσω το πουκάμισό μου: διότι πιστεύω ότι η λογοτεχνική σελίδα συχνά έχει ανάγκη από λεκέδες, από λεκέδες σάλτσας, λίπους, αίματος- όπως η ζωή. Δεν πρέπει να είναι αποστειρωμένη. Πρέπει να είναι όπως είμαστε εμείς οι άνθρωποι, με ελαττώματα, που καλό είναι να μην τα κρύβουμε".
Αντόνιο Ταμπούκι "Ενα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες"
Υγ. Για να δικαιολογήσω τους δικούς μου... λεκέδες! Υστερόγραφο απαραίτητο διότι θα αναρρωτιέται ο ieou, και όσο για το... λερωμένο ποστ, το αφιερώνω στον εαυτό μου.
Αντόνιο Ταμπούκι "Ενα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες"
Υγ. Για να δικαιολογήσω τους δικούς μου... λεκέδες! Υστερόγραφο απαραίτητο διότι θα αναρρωτιέται ο ieou, και όσο για το... λερωμένο ποστ, το αφιερώνω στον εαυτό μου.
