Το Ρήμα ΕΙΝΑΙ

Έτσι λεγόταν το παλαιοβιβλιοπωλείο του βιβλιοπώλη Βολλάρ Ετιέν: Το Ρήμα είναι. Κι αυτός, ολομόναχος μια ζωή κι ανοικονόμητος, κατάπινε λέξεις. Αποστηθίζοντας χωρία ατέλειωτα, καταβροχθίζοντας Γκαίτε, Νίτσε, Μπρετόν, Μπατάιγ, Μπέκετ, Πεσσόα, Μπόρχες, Ναταλί Σαρρώτ και Ευαγγελιστή Ιωάννη.
Στη «Μοναχούλα» του Πιέρ Πεζύ (Εκδ. «Ποταμός») όπου βλέπουμε την ιαματική δύναμη των τυπωμένων σελίδων. Γαζούλα θεραπευτική, πρώτα απ’ όλα για τον ίδιο τον Βολλάρ Ετιέν, σ’ αυτά κατέφευγε και άντεχε τα πάντα: «Τι να είχε ζήσει άραγε αυτό το επιβλητικό αγόρι και τι λησμονούσε, τι προσπαθούσε να λησμονήσει διαβάζοντας αδιάκοπα; Ποιο αιματηρό μυστήριο κάτω απ’ τις σελίδες;»
Ποτέ δεν θα το λύσουμε επακριβώς το μυστήριο, αλλά έτσι θα τον βλέπουμε μπουκωμένο πάντοτε με τις λυτρωτικές σελίδες.
Ακόμα κι εκείνο το απόγευμα της σύγκρουσης, εκείνο εκεί το απόγευμα που του έκοψε τη σελίδα της δικής του ζωής στα δυο. Το απόγευμα που αθέλητα έσπασε εκείνο το παιδί με το κόκκινο παλτό, το απόγευμα που έπεσε επάνω του η «μοναχούλα», σαστισμένη. Επειδή «Όλα μπορούν να συμβούν, και το χειρότερο επομένως. Γιατί κι αυτό, επίσης, περιφέρεται μέσα στο πλήθος των πιθανοτήτων. Η ύαινα του χειρότερου χοροπηδάει στην τύχη μέσα στην κοινοτοπία».
Με τα βιβλία θα την γιατρέψει. Γυρίζοντας την πίσω ξανά απ’ εκείνο το ακατανόητο κώμα. Εξοντωμένος δίπλα της, απαγγέλλοντάς της ξανά και ξανά, διαβάζοντας απ’ το αόρατο τυπωμένο χαρτί, πάλι και πάλι: «Θα διηγείσαι στο όνομα εκείνου που σε δημιούργησε από μια σταγόνα αίμα! Θα διηγείσαι στο όνομα εκείνου που σε δημιούργησε από ένα πτύελο! Θα διηγείσαι στο όνομα εκείνου που σε δημιούργησε από ένα λεκέ μελάνι! Θα διαβάζεις και θα διηγείσαι». Άλλον τρόπο, άλλον δρόμο, άλλο ξόρκι, δεν γνωρίζει ο Βολλάρ. Ο Βολλάρ που, με το που βλέπει ένα άσπρο ή χρωματιστό εξώφυλλο, είναι ικανός ν’ αναγνωρίσει, στη στιγμή, μια έκδοση και την πιθανή της ημερομηνία. Ο Βολλάρ μπορεί ν’ αναγνωρίσει οποιοδήποτε βιβλίο, ενώ ο ξεκάθαρος ψίθυρος αρχίζει να αναβλύζει, να απλώνεται, να διογκώνεται, μέχρι που τον κάνει, καμιά φορά, να κινεί σιωπηλά τα χείλη.
Απαγγέλλοντας θα βουτήξει αναζητώντας κάτι, οτιδήποτε, κάποια στιγμή στο κενό. Απαγγέλλοντας θα επιβιώσει και όταν η «μοναχούλα» φύγει, απαγγέλλοντας κι εκείνος θα φύγει. Επιχειρώντας «το τελευταίο του βήμα στο βουερό βάραθρο όλων των πραγμάτων που έχουν γραφτεί, όλων εκείνων που προσφέρονται στην ανάγνωση. Το πρώτο του βήμα στη λήθη των βιβλίων». Διότι εκτός από τα βιβλία, άλλη ζωή και άλλη αιωνιότητα, ο βιβλιοπώλης Βολλάρ δεν γνωρίζει!

ΥΓ1. Για τον τίτλο και μόνο θα άντεχα την επώδυνη αρχή. Τα πάντα θα άντεχα! (εξάλλου μετά ήταν και ένα φορτηγό, μια αποθήκη, ένα ολόκληρο βιβλιοπωλείο, μια ζωή, όλο το ανοικονόμητο σώμα του Βολλάρ, βιβλία. Τον λάτρεψα εκείνον τον Βολλάρ που ήξερε να πονά, να έχει ενοχές, να γεμίζει λέξεις και έτσι με όοοολες αυτές τις λέξεις, στο τέλος να φεύγει. Αλλά Βολλάρ τη σήμερον ημέρα… αστεία λέμε!) ως και ο τρόπος που διαβάζουμε είναι φο (ή μήπως φω επί τω θεαματικότερον;)

ΥΓ2:
Εκδηλώσεις > Αφιέρωμα
Αφιέρωμα στον συγγραφέα Δημήτρη Μαμαλούκα
Παρουσίαση του πεζογραφικού έργου του συγγραφέα Δημήτρη Μαμαλούκα. Εκτός από τον συγγραφέα, θα μιλήσουν οι κ.κ. Δημήτριος Χ. Σκλαβενίτης, φιλόλογος, Πρόεδρος Εταιρείας Λευκαδικών Μελετών, Ελένη Γκίκα, συγγραφέας-δημοσιογράφος, Νίνα Κουλετάκη, εκπαιδευτικός-μπλόγκερ. Αποσπάσματα από τα βιβλία θα διαβάσει η ηθοποιός Ελένη Παργινού.

Ημ/νία & Ώρα Δευτέρα, 24 Νοεμβρίου 2008, 18.30
Χώρος Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
Περιοχή Αθήνα
Διεύθυνση Ακαδημίας 50
Τηλέφωνο 210 3621601
Οργάνωση ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΕΥΚΑΔΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Συμπληρωματικές πληροφορίες Στην αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης»


ΥΓ3:
Δευτέρα 24 Νοεμβρίου, 7.00 μ.μ.
104 ΚΕΝΤΡΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ
Θεμιστοκλέους 104, Αθήνα
Τηλ.: 210-3826185
Το 104 ΚΕΝΤΡΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ σας προσκαλεί στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΒΑΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ – ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ και ΘΑΝΑΣΗΣ Θ. ΝΙΑΡΧΟΣ. Κείμενα θα διαβάσει η ηθοποιός ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΟΥΔΑΚΗ.

ΥΓ4: Να μη βρεθεί ποτέ άνθρωπος στη θέση μου!
Βέβαια υπάρχει και χειρότερη θέση: ανάμεσα σε δύο γυναίκες ή δύο άντρες!

ΥΓ5: Σ’ εκείνον που θα με βοηθήσει να διακτινιστώ, θα χρωστώ στο εξής αιώνια ευγνωμοσύνη! (και τα βιβλία των επόμενων χρόνων!) (Και τη βιβλιοθήκη μου) (όταν και εφόσον πεθάνω!)
Μίστερ Lexima, μήπως έχεις ποοοολύ καιρό να με πας βόλτα μ’ αυτή την υπέροχη μηχανή; Μήπως… λέω!