Κανένα οίκτο, αγάπη μου. Κανένα. Μ' ακούς; Σκλάβα. Ελεύθερη. Επιτέλους.

" Βλέπεις; Έχεις δίκιο. Και η μίνια μάε το ίδιο. Έχω γίνει άγρια αλλά είμαι επίσης η Φλόρενς. Ολόκληρη. Που δεν την συγχωρούν. Που δεν συγχωρεί. Κανένα οίκο, αγάπη μου. Κανένα. Μ' ακούς; Σκλάβα. Ελεύθερη. Επιτέλους". "Δεν ήταν θαύμα σταλμένο απ' το Θεό. Ήταν έλεος. Δοσμένο από έναν άνθρωπο. Έμεινα γονατισμένη. Μέσα στη σκόνη όπου στέκεται η καρδιά μου κάθε νύχτα και κάθε μέρα, ώσπου να καταλάβεις τι είναι αυτό που ξέρω και λαχταράω να σου πω: το να σου έχει δοθεί εξουσία πάνω σ' έναν άλλο είναι σκληρό' το να επιβάλεις με τη βία την εξουσία σ' έναν άλλο είναι λάθος' το να παραχωρείς την εξουσία του εαυτού σου σ' έναν άλλο είναι συμφορά". Από το "Έλεος" της Τόνι Μόρρισον. Και υστερόγραφο, δεν έχει.