Παρά τούτο...

"Η ευνοούμενή του λέξη ήταν "συγκρατήσου" και μέσα στο αγαπημένο του μυθιστορηματικό αφήγημα του "Μεγάλου Φρειδερίκου" δεν υπογράμμισε τίποτ' άλλο από την αποθέωση αυτής της εντολής, που τη θεωρούσε σαν συμπύκνωση της παθητικής αρετής".

"Σχεδόν κάθε μεγάλο που υπάρχει, το χρωστά σ' ένα "παρά τούτο", σε μια πρόκληση ενάντια στα βάσανα και τις έγνοιες, τη φτώχεια, την εγκατάλειψη, τη σωματική αδυναμία, τα ελαττώματα, τα πάθη, τις χιλιάδες τα εμπόδια".

"Αν μελετούσε κανείς όλα τούτα τα πεπρωμένα και τόσα άλλα παρόμοια, σίγουρα θα παραδεχόταν πως δεν υπάρχει άλλος ηρωισμός, από τον ηρωισμό της αδυναμίας...
Ο Άσσενμπαχ ήταν ο ποιητής όλων εκείνων που δημιουργούν στα ορόσημα της εξάντλησης, που λυγίζουν κάτω απ' το βαρύ μόχθο, που είναι κιόλας τσακισμένοι και στέκουν ωστόσο ορθοί..."

Τόμας Μανν, ανυπέρβλητος! Αλλά από πού???? (εύκολο είναι!)

Καλό Φθινόπωρο με έναν Σεπτέμβρη υπέροχο, "παρά τούτο"...